« Ashtu sic bejne te gjithe bojaxhinjte, bejme spatullimet, ferkimet ato cka nuk bej me une. I kam bere 4 vjet me ustane ne Egjio dhe une e di se cpesova dhe tani qe jam usta. Dhe besoj se po, ato qe hoqa domethene kater vjet atje ku gishtat e mi beheshin cope nga te ferkuarit nxirrnin gjak tani I kam haruar.Dhje jam si usta dhe e di se ate pune e meritoj dhe emrin usta qe thone.Dhe ndjehem shume mire kur e degjoj, kur e thote ndihmesi im se e ka thene ustai. »
« E nderova punen, pastaj nxora porosite, I beme te gjitha, cfare kerkonte ndermarja. Sepse fillova te kuptoj dhe gjuhen. Dhe isha mund te them ne pune n time isha shume I zoti, me kishin si doren e djathte. Kishim dhe Pakistaneze, nuk dinin gjuhen, shkarkonim dhe une dija, Dija gjithe ngarkesen qe kishim ne depo. I mbaja mend permendesh. Dicka e tille pelqehej nga pergjegjesit. Dhe me kishin si perfundim si dore te djathte te tyre. Sapo mesova dhe u bera me pervoje, me dhane dhe nje ndihmes Pakistano dhe kjo ishte e tera. Fillova ngadale ngadale te eci perpara E pashe veten time me ndryshe, u ngrita pak. »