 |
 |
 |
« Ate kohe ne Shqiperi komanden do ta benin burrat. Me nje fjale te gjitha. Nena ime ishte nje nikoqire ne shtepi, te gatuaje te laje, nuk kishim as labatrice as frigorifere, as nje gje. Te gjithe punnen qe behet brenda kujdesen grate ne shtepi. Me nje fjale nena ashtu sic u ritem ne, e nderpreu punen nuk shkonte nuk mund te shkonte ne pune, te mbanin dhe … Punonte vetem babai dhe ne. Nuk kishte sic ka tani, te nxirrje barkun jashte, te nxjerresh keto. Ate kohe ishte me fustanin deri ketu poshte. Domethene ishte, ajo ishte dicka e drejte, nuk ishte e keqe. Vecse po qe se ronte babai atehere (te qeshura) sic eshte bere tani, dhe te shkosh atje sic ini dhe ju keteu ndoshta dhe mund te kishte shkuar nga trute I gjori. Grate tani jane sic jane dhe ketu. Gjithe kumanden grate e bejne. »
« Vecse punova shtate deri ne tre! Ne darke … e prape pune. Pune! Pune! Si burat ishim! Cfare? Eshte eshte emancipimi qe kishim, eshte gjeja me e keqe per ne grate! Emancipimi eshte fjale, nuk e di se cfare, emancipimi eshte sa eshte gruaja aq eshte dhe burri, ye kemi te njejtat te drejta si I thone te drejta te barabarta Kjo eshte e keqja me e madhe. Per ne. Sepse … mesuam qe burrat tane, jo burri im, punonai, punon shume, ja eshte keshtu, te mos. Munde te thote gruaja ime mund ta beje. Po. Po. Kjo eshte me teper. Ndaj gjithe grate jane ketu. Bullgaret. Per carsye? Per pune! Si punojme atje keshtu punojme dhe ketu. Per pune kemi ardhur! »
"Gruaja e re" ne komunizem.
