 |
 |
 |
« Eshte 28dhe 29 Nentori le ti marrim keshtu si eshte sot, eshte pavaresia nga Turkia, ne Vlore ngriten flamurin me 12 me 1912. Dhe me 29 bene clirimin nga Gjermanet. Nuk shkonim ne shkolle, patjeter. Jo vetem ne shkolle, as pune as nje gje, ishte gjithshka, ishin feste te medhaja. Cdo pese vjet, behej me e madhe. Ishte nje parakalim I madh deri ne tankse ushtarake. Dhe te tilladhe nuk kishim tankse me me goma dhe me pas ishin me dicka pllaka si tulla dhe asfalti prishej gjithe gjithe bulevardi, ruga. Dhe I vinin nga e para, se kishte shteti, hante nga njerezit dhe e bente ate qe te dukej. Parakalim shume I madh. Benim nga nje muaj provasi te parakalonim. Ne mire dhe dhe pak I gjate qe isha isha gjithmone ne te tilla. Nje Maji ishte prape, sepse klasa punetore, dhe shteti per klasen punetore patjeter duhej te, sepse a kishin vdekur dhe njereza per te drejtat e punetoreve. Dhe ajo, ajo kishte cdo vit parakalim. Nje Maji. »
« Patjeter! Edhe ne parakalim! I them vellait tim te shkosh, eshte nje pervoje e mire. Sepse ne atje nuk kishim. As ne fillim dhe ne vitin e pare, ne vit te pare gjimnas shkova. Megjithese nuk dija cfare, per cfare arsye e bejne, per ke. Tani qe kam mesuar dakort e di. Por (ne fillim) doja te shkoja, e perfunduar. Nuk me ndaloi as babai as nena ime … Para se gjithash sepse perkujton luftetaret, dometheneata qe luftuan per Greqine. Dhe une do te doja shume te ishte kjo. Qe ta ruajne akoma sepse kur ishte Hoxha e kishin. Per kete eshte mire kur kujton te tjeret qe luftuan per nje Greqi, per nje Shqiperi per nje Turki. Dhe me pelqeu, doja te shkoja dhe dua te shkoj, perse jo? Sepse shoh dhe shume greke qe u rendet te shkojne U them une: «Po perse more shoke? Vendi tuajdomethene, njerezit tuaj dhe te lini shqiptaret, ku ju nuk I doni, te shkojne ne parakalim? Meqenese mundendeni, mundeni, mundeni vete te mbushni parakalimin. »
Festat kombetare
