 |
 |
 |
« Anuk me shqetosoi fare kjo gje se ketu shoqeria nuk ishin mesuar me emrin tim nje vit te tere … te gjithe me pyesnin si te quajne dhe une pergjigjesha Gerina dhe filloi pastaj gjithe historia si te quajne keshtu, po perse te quajne keshtu, po nga je, po pse kjo po pse ajo. Por kur filluan te me therasin Anthi kur u pagezova, cdo gje u harua dhe nuk me pyesnin me. »
« Tjeter histori! Lere. Histori e madhe. Ata, shkoja ne pune ashtu sic thashe dhe thoja emrin tim. Liri! Liri, emri im eshte emer I lashte shqiptar, ishte mbret iIlirise. Po qe se ke degjuar. Dhe … eshte I lashte, eshte emer shqiptar. Emer shume I bukur! U thoja emrin tim, Lirim. Nuk mund ta thote asnje! E cuditshme! Asnje. Po nuk me thone kesht, Lirim! Jo, Sotiri! Apostoltjetri. More, u thoja, lereniSotir, lereniApostol. Sic ishim njehere ne mbasdite, xhaxhai im, kusherinjtee mi, «Οre si tia veme emrin ketij?» «Hajde, Dhimitri. Dhimitri, qe te gjithe ketu me kete emer me njihnin mua. Dhimitri, Dhimitri, Dhimitri. Keshtu ndodhi me shumicen prej nesh! Sepse nuk kemi, shume pak kane emrat e tyre, domethene kristiane, e te tilla, greke. […] Dhe ne shtepi te gjithe tani Dhimitri. Tani po qe se … po te me thuash Dhimitri, do te te pergjigjem, po qe se me theret Lirim nuk te pergjigjem. Kaq … »
Pagezimi i njerezve
