 |
 |
 |
« Ne kemi shkuar familjarisht, atje ku quhet ta Palia […] Po qender, defrimi si kafeterie, por nje vend I madh me muzike nga anet tona. [...] Po shkoja po shpesh here. Ishin dhe te tjere. Dhe orkestra ishte shqiptare. Dikush donte te kendonte, te tjere te kercenein dikush fitoi nje biciklete. Cdo gje ishte e organizuar shume bukur. Mu duk sikur ishim ne vendin tone. Kjo ishte dicka shume e mire per ne. Defryem te gjithe se bashku. Te duket sikur je ne vendin tend. Flisnim te gjithe ne gjuhen tone. Dli dikush dhe tha: Kush di te kendoje me mire? Kush di te kerceje me bukur? Ne cfare do lloj kenge dhe gjuhe, dac ne shqip, dac ne greqisht, ose ne gjuhe tjeter. Kishte dhe dy tre veta si juri qe te jepnin cmim. »
« Zebetiko. Nuk denim, ketu e, e pashe nje here, dhe kerceva dhe une Domethene nuk kam, kete po te them, qe mund te kem, jo mundte por kam gjak helen Kete me thone te gjithe [...] Dhe me kane thene te gjuthe, cdo gje qe kercen e kercen njesoj si ne. As greket nuk kercejne keshtu. Te del nga shpirti (imi?) Cfare te bej? Keshtu jam! »
Argetimi dhe identiteti
