 |
 |
 |
« Ήτανε η αγάπη ανάμεσα στην ομάδα. Ο κόσμος, το απλό κόσμο ήτανε πολύ πιο αγαπημένο απ’ ότι είναι τώρα. Δηλαδή αν είχες κανένα πρόβλημα σηκωνόταν όλοι να σε βοηθήσουν. Και στη δουλειά και έξω απ’ τη δουλειά. Ενώ σιγά σιγά, μετά το κομμουνισμό, όταν είχε αρχίσει η ιδιοκτησία, έχει μεγαλώσει το εγωισμό στο απλό κόσμο. »
« Ο Χότζας δε σ’ άφηνε χωρίς δουλειά. Άμα δε δούλευες αυτός θα σε πήγαινε φυλακή. Ήταν το πρώτο. Ήταν καλό, για μένα, αυτό γιατί εντάξει. Αλλά, ε, πώς να στο πω; Καλύτερα. Δουλεύανε όλοι, είχανε όλοι το μισθό τους, δεν παίρνανε και τόσα πολλά, αλλά ζούσανε κανονικά. Αλλά τώρα όμως ... που είναι έτσι είναι λίγο δύσκολα. Γιατί κερδίζει ο πιο καλύτερος, ο πιο πρώτος που τρέχει. Έτσι πάει αυτό. »
Η ανάμνηση της συντροφικότητας
