 |
 |
 |
« Ήταν λίγο ντροπή δηλαδή η γυναίκα να περάσει στα βουνά με κόσμο να φύγει σαν κλεμμένος, α κάτι τέτοια ήταν ντροπή για μας δηλαδή. Εγώ που θέλω να πω ήμαν σαν ανθρώπος σαν σωστός τότε δηλαδή, ήταν μεγάλη ντροπή να, αυτή την ώρα να πάρει τη γυναίκα να φύγουμε στα πουρνάρια, στα τέτοια. »
« Και περπατούσαν δηλαδή, πήγαμε, εκεί πέρα. Ξεκινήσαμε με τα πόδια, στο βουνό, 3-4 μέρες, 3 μέρες και 3 νύχτες, στη Γιαννιτσά. […]Στην Αλβανία, εντάξει, δεν είχαμε και πολύ φόβο. Από μας, εκεί πέρα. Από ’δω, ναι, είχαμε φόβο. Πάρα πολύ. Πρώτον, γιατί μας έχουν πιάσει 9 φορές, δε θυμάμαι πόσες φορές ήμασταν με τα πόδια. Μας έχουν πιάσει 3-4 φορές. Μας έχουν πλα-, δώσει ξύλο, πάρα πολύ. Ακόμα το έχω εδώ, δηλαδή, ένα σημάδι που με χτυπούσανε παπούτσι. Δηλαδή, ναι. Και ήταν η τύχη μου που αυτός, να με χτυπάει στα μούτρα, στα μούτρα. Δηλαδή, εγώ πώς έφυγα από εδώ και μας χτυπούσαν εδώ και μας πετούσαν 10-15 μέτρα. »
Έμφυλα ταξίδια
