« Είναι πολιτιστική ζωή. Μου έλειψε, τα πρώτα χρόνια. Μου έλειψε και γενικά δεν κάνω πολιτιστική πάρα πολύ, ας πούμε, να πάμε θέατρα, σινεμά στο πρόγραμμα. Μου έλειψε γιατί αυτό το έτσι…και χτες το συζητήσαμε. Επειδή ο σύζυγος μου είναι το…εργάτης, ας πούμε. Εγώ έχω ζήσει, όταν ζούσα στην Αλβανία και είχα τη δυνατότητα στη πρωτεύουσα είχαμε μια, ένα κέντρο πολιτιστικό γιατί σε άλλες πόλεις μπορεί να ήταν πολύ περιορισμένα στην Αλβανία, τα πράγματα. Αλλά στο καθεστώτο είχαμε όπερα, μπαλέτο, θέατρα. Στα Τίρανα, τα είχαμε λίγο και ήμουνα σε τέτοια ζωή. Δηλαδή, θα πήγαινα, δε θα άφηνα ταινία, θα πήγαινα συστηματικά. Όταν παντρεύτηκα, τα πρώτα χρόνια, μου έλειψε λίγο. Αυτό, βέβαια, είχε σχέση με την οργάνωση. Όχι, ότι δε μου δόθηκε δυνατότητα σ’ αυτή τη χώρα. Δεν εργαζόμουνα, ήρθε το παιδί, ήρθε η οικογένεια. Κάπου, ένιωθα, πιεζόμουνα πάρα πολύ, λείψεις. Λείψεις, λείψεις, πνευματικές λείψεις. »
« Ναι, ναι, πολύ, πολύ, πολύ [πήγαινα σινεμά]. Πριν όταν δεν, δεν έχει τηλεόραση, ε, κάθε βδομάδα μια, δυο φορά πάω να βλέπω ένα έργο. Έχω πάει στην Σόφια να βλέπω όπερα! Οπερέτα. Ε, τεάτρο. Ήρθε πολλές φορές τεάτρο με αυτό το πόλη που μένω, έχει κονσέρτ πολλές φορές με κάτι τραγουδιστής. Έχω, έχει όλα. »