Η έρευνα είχε σκοπό να μελετήσει τη μετανάστευση ως έμφυλη εμπειρία μέσα από τις αφηγήσεις ζωής μεταναστών και μεταναστριών από την Αλβανία και τη Βουλγαρία. Οι δύο αυτές ομάδες επιλέχθηκαν τόσο γιατί αποτελούν τις πολυπληθέστερες ομάδες μεταναστών στην Ελλάδα όσο και γιατί το μεταναστευτικό προφίλ τους είναι πολύ διαφορετικό και επομένως προσφέρονται για μια συγκριτική ανάλυση. Το ερευνητικό πρόγραμμα διερεύνησε τις εμπειρίες αυτών των ομάδων μεταναστών, εστιάζοντας σε τρία αλληλένδετα θεματικά πεδία. Στον πρώτο άξονα, της ιστορικής κουλτούρας, εξετάσαμε πως άντρες και γυναίκες θυμούνται τις εμπειρίες τους στο κομμουνιστικό παρελθόν και με ποιο τρόπο αυτές οι αναμνήσεις συνέβαλαν στη διαμόρφωση νέων μεταναστευτικών ταυτοτήτων και στην ανάπτυξη στρατηγικών επιβίωσης στη χώρα υποδοχής. Στο δεύτερο άξονα, της εργασίας, μελετήσαμε με ποιο τρόπο η μετανάστευση συνέβαλε στην ανασημασιοδότηση της «εργασίας» και οι επιπτώσεις της στις έμφυλες σχέσεις, στο πλαίσιο της νέας άτυπης αγοράς εργασίας. Στον τρίτο άξονα, της διαπολιτισμικής επικοινωνίας, διερευνήσαμε το ρόλο της μετανάστευσης στη διαμόρφωση υβριδικών μορφών διαπολιτισμικής επικοινωνίας, η οποία περιλαμβάνει την ανταλλαγή πολιτισμικών προϊόντων, τεχνολογιών της πληροφόρησης, ιδεών, στάσεων και πρακτικών. Στη διάρκεια του συνεδρίου θα συζητήσουμε τα πορίσματα της έρευνας σε ένα συγκριτικό πλαίσιο μαζί με άλλους ερευνητές που εργάζονται σε συναφή πεδία και θα προσπαθήσουμε να επεξεργαστούμε νέες θεωρητικές προσεγγίσεις σε θέματα φύλου και μετανάστευσης, κινητικότητας, κρατικών πολιτικών και πολιτικών του πολιτισμού.